Bilgi Bankası

Pektin metil esteraz (PME)
Pektin Metil Esteraz (PME; EC 3.1.1.11), bitki hücre duvarındaki pektin zincirlerinin metil gruplarını hidrolize ederek pektik asit oluşturan bir hidrolaz enzimidir.
Bu enzim, hücre duvarının sertliği, meyve dokusunun dayanıklılığı ve olgunlaşma süreçlerinin düzenlenmesinde merkezi role sahiptir.

Özellik Açıklama
Enzim sınıfı Hidrolaz (Esteraz grubu)
Substrat Metil esterlenmiş pektin
Ürünler Pektik asit + Metanol
Optimal pH 6.0 – 7.5
Lokalizasyon Hücre duvarı (apoplast), meyve perikarpi, iletim dokusu
Bağımlı iyonlar Ca²⁺, Mg²⁺
Kofaktör Kalsiyum iyonu (enzim stabilizasyonu ve pektat-kalsiyum kompleksi oluşumu)

Biyosentezi ve Etkileşimleri
Aşama Süreç Etkileşimde Olduğu Faktörler
Gen ekspresyonu PME gen ailesi (PME1–PME50) olgunlaşma, etilen ve mekanik stresle aktive olur Etilen, Jasmonat, ABA
Sentez ve sekresyon Endoplazmik retikulumda sentezlenir, Golgi kompleksi aracılığıyla hücre duvarına taşınır Pektin metiltransferaz ile karşılıklı çalışır
Aktivasyon pH, Ca²⁺ ve sıcaklık dengesiyle düzenlenir Pektin yapısını modifiye eden Poligalakturonaz (PG) ile birlikte çalışır
İnhibisyon PME inhibitör proteinleri (PMEI) tarafından düzenlenir Fazla aktivitenin önüne geçilir

Bitkideki Fizyolojik Rolleri
Süreç PME’nin Rolü Tarımsal Önemi
Hücre duvarı modifikasyonu Pektinin metil gruplarını kopararak “pektat” oluşturur Hücre duvarı sertliği ve dayanıklılığı düzenlenir
Meyve olgunlaşması PG enzimi ile birlikte pektin yıkımını başlatır Koz kabuğu olgunlaşması ve iç sertlik kontrolü
Yara onarımı Pektik asit Ca²⁺ ile çapraz bağlar oluşturur Aşı ve yara dokusu güçlenir
Patogenez savunması Düşük metilasyonlu pektinler patojenlere karşı bariyer oluşturur Mantar ve bakteri girişine karşı direnç artar
İletim dokusu dayanıklılığı Pektik yapı stabilitesi sağlar Su iletim verimliliği ve doku bütünlüğü korunur

Antepfıstığında Özel Rolü
Dönem Rol Etki
Kabuk ve koz gelişimi (Haziran–Ağustos) Hücre duvarı pektinlerinin kısmi demetilasyonu → sert kabuk oluşumu Koz olgunluğu ve mekanik dayanıklılık artar
Olgunlaşma (Ağustos–Eylül) PME aktivitesi artar, PG ile birlikte çalışarak koz iç yapısını düzenler Kozun doğal açılması kolaylaşır
Kuraklık stresi döneminde PME aktivitesi artarak pektin yapısını sertleştirir Hücre çökmesini ve su kaybını engeller
Aşı tutma ve yara onarımı PME → pektat-Ca²⁺ köprüleri oluşturur Kallus dayanıklılığı artar
Alternans (boş yıl) Boş yılda PME aktivitesi düşük kalır Doku direnci zayıflar, patojen girişine açıklık oluşur

PME Aktivitesini Etkileyen Faktörler
Faktör Etki Mekanizması Sonuç
Etilen PME gen ekspresyonunu artırır Olgunlaşma ve kabuk sertliği artar
Ca²⁺ konsantrasyonu Pektat-Ca kompleksleri oluşturur Doku dayanıklılığı artar
pH (6–7.5) Optimal aktivite aralığı Çok asidik ortamda inaktivasyon
Yüksek sıcaklık (>40°C) Enzim denatürasyonu Hücre duvarı yumuşar
ABA (Abscisik asit) PME sentezini baskılar Su stresine karşı geçici gevşeme
Antietilen (AVG, 1-MCP) Etilen sinyalini engelleyerek PME aktivitesini düşürür Doku yumuşaması gecikir
Silisyum uygulamaları Hücre duvarı stabilizasyonu sağlar PME aktivitesini optimize eder


Eksiklik ve Fazlalık Belirtileri
Durum Belirti Etkisi
Düşük PME aktivitesi Zayıf kabuk sertliği, kolay çatlama Depolama dayanıklılığı azalır
Aşırı PME aktivitesi Fazla metanol oluşumu, hücre duvarı aşırı sertleşmesi Koz çatlaması zorlaşır, renk değişimi
Dengeli PME aktivitesi Kontrollü pektin yıkımı ve dayanıklı doku Kaliteli, uzun ömürlü ürün

PME Aktivitesini Artıran / Baskılayan Uygulamalar
Uygulama Etki Sonuç
Ethephon (Etilen salıcı) PME ve PG aktivitesini artırır Koz açılması hızlanır
CaCl₂ (Kalsiyum klorür) Pektat kalsifikasyonu sağlar Hücre duvarı dayanıklılığı artar
Antietilen (1-MCP, AVG) PME aktivitesini düşürür Raf ömrü uzar
Silisyum ve Bor uygulamaları Hücre duvar stabilitesi sağlar Patogen giriş direnci artar
Organik asitler (askorbik, malik asit) PME aktivitesini dengeleyici etki Olgunlaşma dengelenir
Yüksek azot gübreleme Doku yumuşatıcı etki yapar PME aktivitesi düşer, dayanıklılık azalır

Diğer Enzimlerle Karşılaştırmalı Rolü
Enzim Ana Rol PME ile Etkileşim
Poligalakturonaz (PG) Pektin zincirlerini kırar PME’nin metilasyon sonrası ürünü üzerinde çalışır
Pektin liyaz (PL) Pektin parçalanmasını hızlandırır PME aktivitesi PL etkisini artırır
Peroksidaz (POD) Hücre duvar sertleştirici PME’nin açığa çıkardığı pektik zincirleri stabilize eder
PPO (Polifenol oksidaz) Oksidatif renk değişimi PME ile birlikte olgunlukta rol oynar

Antepfıstığı Tarımında Uygulama Önerileri
Dönem Amaç Önerilen Strateji
Meyve gelişimi Koz dayanıklılığı artırmak Ca + Si + düşük N formülasyonları
Olgunlaşma öncesi Doğal açılmayı desteklemek Hafif ethephon + kalsiyum desteği
Boş yıl öncesi Doku gücü ve rezerv sağlamak GA₃ + B + Ca kombinasyonu
Hasat sonrası Doku stabilitesini korumak Antioksidan + CaCl₂ daldırması

Sonuç ve Teknik Değerlendirme
-Pektin Metil Esteraz (PME), antepfıstığında kabuk ve doku sertliğini düzenleyen anahtar enzimdir.
-Etilen, Ca²⁺ ve sıcaklık ile doğrudan kontrol edilir.
-Fazla PME aktivitesi, koz açılmasını kolaylaştırsa da sertlik ve renk dengesini bozabilir.
-Antietilen, silisyum, kalsiyum ve organik asit destekleri, PME aktivitesini kontrollü şekilde optimize eder.
-Bu enzim, raf ömrü, kabuk dayanıklılığı ve verim istikrarı açısından stratejik önemdedir.


İlaç Önerileri