Poliaminler, armut meyvesinde hücre bölünmesi, olgunlaşma kontrolü, doku dayanıklılığı ve stres toleransı gibi birçok temel fizyolojik süreçte görev alan küçük organik bileşiklerdir. Bitki büyümesi, yaşlanmanın geciktirilmesi ve hasat sonrası kalite korunmasında önemli rol oynarlar.
Poliaminlerin Genel Özellikleri
Poliamin
Kimyasal Formül
Temel Özellik
Bitkideki Görevi
Putresin (Putrescine)
C₄H₁₂N₂
En basit poliamin
Hücre bölünmesini ve kök gelişimini destekler
Spermidin (Spd)
C₇H₁₉N₃
Orta zincirli
Olgunlaşmayı düzenler, hücre duvarını güçlendirir
Spermine (Spm)
C₁₀H₂₆N₄
En karmaşık form
Stres toleransını ve antioksidan sistemi güçlendirir
Armut Fizyolojisinde Poliaminlerin Görevleri
Etki Alanı
Mekanizma
Armut Üzerindeki Etkisi
Hücre bölünmesi
DNA sentezini ve ribozom aktivitesini artırır
Meyve iriliği ve gelişimi desteklenir
Olgunlaşma kontrolü
Etilen sentezini baskılar
Yumuşama gecikir, raf ömrü uzar
Antioksidan savunma
ROS (reaktif oksijen türleri) temizliği sağlar
Doku kararması ve çürüme azalır
Stres toleransı
Hücre zarını stabilize eder
Sıcaklık, soğuk ve tuz stresine karşı direnç
Kalsiyum ile etkileşim
Hücre duvarı yapısını güçlendirir
Yüzey deformasyonu ve buruşma önlenir
Uygulama Şekilleri
Poliamin
Uygulama Türü
Konsantrasyon
Dönem
Putresin
Yaprak püskürtme veya daldırma
1–2 mM
Çiçek dökümünden sonra
Spermidin
Meyve yüzeyine püskürtme
0.5–1 mM
Hasattan 2–3 hafta önce
Spermine
Daldırma veya kaplama
0.25–0.5 mM
Depolama öncesi
Etilen ve Poliamin İlişkisi
Poliaminler ve etilen aynı öncü maddeyi (S-adenozil metiyonin, SAM) paylaşır.