Bilgi Bankası

Kök Bozucu Kurtlar (Elateridae spp.)

Tanım ve Yaşayışı

Kök bozucu kurtlar, Elateridae familyasına ait böceklerin larva evresinde zararlı olan türlerdir.
Bu familyada yer alan Agriotes lineatus, Agriotes obscurus, Selatosomus latus gibi türler, tahıl alanlarında özellikle arpa ve buğdayda ekonomik zarar oluşturur.

Erginler genellikle 6–10 mm uzunluğunda, kahverengi–siyah renkli, uzun ve dar vücutludur. Halk arasında “klik böceği” olarak bilinir; sırtüstü kaldığında kendini “klik” sesiyle düzeltir.

Larvalar (kök bozucu kurtlar) 2–3 cm uzunluğunda, sert dış iskeletli, sarımsı kahverengi, ince ve silindirik gövdeli yapıya sahiptir.

Yaşayışı:

  • Yumurtalar yaz başında toprağa bırakılır.

  • Larvalar toprakta 3–5 yıl yaşar; bu dönemde asıl zararı yaparlar.

  • Kışı toprakta larva halinde geçirirler.

  • Gelişme tamamlanınca toprakta pupa olur, erginler yaz aylarında çıkar.

  • Yılda bir nesil, fakat çok yıllık yaşam döngüsü nedeniyle sürekli zarar görülür.


Zarar Şekli

  • Larvalar, kök ve kök boğazı dokularını kemirerek bitkinin su ve besin alımını engeller.

  • Fideler kurur, solar veya toprak yüzeyinden kopar.

  • Arpada çimlenme döneminde ve kardeşlenme aşamasında zararlıdır.

  • Zarar gören tarlalarda boşluklar oluşur, bitkilerde zayıf gelişim ve sararma gözlenir.

  • Şiddetli bulaşmalarda tarlanın yeniden ekimi gerekebilir.


Konukçuları

  • Tahıllar: Arpa, buğday, yulaf, mısır

  • Endüstri bitkileri: Patates, pancar, ayçiçeği

  • Sebzeler: Havuç, marul, domates

  • Yabancı otlar: Echinochloa, Amaranthus, Chenopodium, Poa türleri


Kimyasal Olmayan Mücadele

  • Hasattan sonra toprak derin sürülmeli, larvalar açığa çıkarılmalıdır.

  • Ekim nöbeti uygulanmalı; tahıl–baklagil rotasyonu tercih edilmelidir.

  • Toprak nemi yönetimi önemlidir: sürekli nemli ve organik maddece zengin alanlar çekicidir.

  • Yabancı ot mücadelesi yapılmalı, larvaların alternatif besin kaynakları azaltılmalıdır.

  • Ekimden önce toprak örneklemesi yapılmalı, larva yoğunluğu ölçülmelidir.

  • Tavuk otlatması gibi biyolojik önlemler, küçük alanlarda etkilidir.


Biyoteknik Mücadele

  • Türlerin izlenmesinde feromon tuzakları kullanılabilir.

  • Özellikle Agriotes türleri için ticari feromonlar mevcuttur.

  • Tuzaklar ilkbaharda (mart–nisan) tarlaya yerleştirilir, ergin uçuşu takip edilir.

  • Eşik değer: m²’de 2–3 larva veya 1 feromon tuzağında 10 ergin saptanırsa mücadeleye başlanmalıdır.


Biyolojik Mücadele

Doğal düşmanlar, toprakta yaşayan biyolojik ajanlardır.

Grup Tür Etki Şekli
Entomopatojen nematodlar Steinernema feltiae, Heterorhabditis bacteriophora Larvalarda enfeksiyon oluşturur, biyolojik kontrol sağlar.
Entomopatojen mantarlar Metarhizium anisopliae, Beauveria bassiana Toprakta temas yoluyla larvaları enfekte eder.
Predatör böcekler Carabidae, Staphylinidae Tel kurtlarını ve kök kurtlarını avlar.
Kuşlar Corvus corone, Sturnus vulgaris Toprak yüzeyindeki larvaları yer.

Bu doğal düşmanlar korunmalı, gereksiz pestisit uygulamaları yapılmamalıdır.


Kimyasal Mücadele

  • Mücadele genellikle tohum ilaçlaması veya toprak uygulaması şeklinde yapılır.

  • Ekim öncesinde örnekleme yapılarak larva yoğunluğu belirlenmelidir.

  • m²’de 2–3 larva tespit edilirse ilaçlama yapılır.

  • Toprak hafif nemli olmalı, uygulama sonrası yüzey hemen kapatılmalıdır.

  • Aynı IRAC grubuna ait ilaçlar ardışık kullanılmamalıdır.


Kullanılabilecek Başlıca Etken Maddeler

Etken Madde IRAC Kodu Etkisi Açıklama
Chlorpyrifos-ethyl 1B Solunum ve temas etkili Toprak uygulamalarında güçlü etkili.
Fipronil 2B Temas ve mide etkili Tohum ilaçlamasında uzun süreli koruma sağlar.
Tefluthrin 3A Buhar fazında etkili Toprakta uzun süre aktif kalır.
Imidacloprid 4A Sistemik Tohum ilaçlamalarında fideyi korur.
Thiamethoxam 4A Sistemik Çimlenme sonrası etkin koruma sağlar.
Spinosad 5 Biyolojik kökenli Doğal düşmanlarla uyumlu, düşük kalıntılı.

Entegre Mücadele Önerisi

  • Tarla her yıl toprak örneklemesi ile kontrol edilmelidir.

  • Eşik değer altındaysa kimyasal müdahaleye gerek yoktur.

  • Kültürel, biyolojik ve kimyasal yöntemler entegre edilmelidir.

  • Kimyasal mücadele son çare olarak uygulanmalı, direnç yönetimi yapılmalıdır.

  • Ekim nöbeti ve toprak işleme, uzun vadede popülasyon baskısını azaltır.


İlaç Önerileri