Bilgi Bankası

Kök-ur Nematodları (Meloidogyne spp.)

Tanım ve Yaşayışı

Kök-ur nematodları (Meloidogyne spp.), Heteroderidae familyasına ait obligat endoparazit nematodlardır.
Dişi bireyler armut biçiminde, erkekler ince ve ipliksi yapıya sahiptir.
Bitki köklerine giren larvalar, kök dokularında “ur (gall)” oluşumuna neden olur. Bu urlar, bitki beslenmesini engeller ve büyüme geriliği oluşturur.

Yaşayışı:

  • Kışı genellikle 2. dönem larva (J2) veya yumurta halinde toprakta geçirir.

  • Uygun sıcaklık (20–30 °C) ve nem koşullarında aktif hale gelir.

  • Bitki köküne giren larva, burada dev hücreler (giant cells) oluşturur ve özsuyu emer.

  • Yaklaşık 25–30 günde dişi birey olgunlaşır, yumurta paketleri kök yüzeyinde belirir.

  • Yılda 3–6 döl verebilir; ılık bölgelerde populasyon hızı oldukça yüksektir.


Zarar Şekli

  • Köklerde ur (şişkinlik) oluşur; bu şişlikler 1–5 mm çapında nodüller halindedir.

  • Arpada kök gelişimi bozulur, su ve besin alımı azalır.

  • Bitkiler bodur, sarımsı ve zayıf gelişimli görünür.

  • Üst aksamda kloroz ve erken yaşlanma görülür.

  • Şiddetli bulaşmalarda bitki tamamen kurur.

  • Köklerde oluşan yaralar ikincil enfeksiyonlara (Fusarium, Pythium) zemin hazırlar.

  • Verim kaybı %30–70 arasında değişebilir.


Konukçuları

  • Tahıllar: Arpa, buğday, yulaf, çavdar

  • Diğer bitkiler: Pamuk, patates, mısır, pancar, sebzeler

  • Yabancı otlar: Chenopodium spp., Amaranthus spp., Polygonum spp.

  • Konukçusu olmayan bitkiler (örneğin baklagiller) rotasyon için uygundur.


Kimyasal Olmayan Mücadele

  • Ekim nöbeti: 3–4 yıl boyunca tahıl ekilmemeli, baklagil veya kolza gibi konukçusuz bitkiler ekilmelidir.

  • Toprak solarizasyonu: Yaz aylarında 4–6 hafta şeffaf plastik örtüyle yapılan ısı uygulaması yumurta ve larvaları öldürür.

  • Organik madde ve yeşil gübre (özellikle hardal, turp, kadife çiçeği) nematod populasyonunu baskılar.

  • Temiz tohum ve fide kullanılmalı, bulaşık alanlardan toprak veya bitki materyali taşınmamalıdır.

  • Ekipman ve araçlar dezenfekte edilmelidir.

  • Anız yakma yerine derin sürüm uygulanmalı, güneşle kistlerin ölümü sağlanmalıdır.


Biyoteknik Mücadele

  • Bulaşık alanlar belirlenmeli, düzenli olarak toprak numunesi analizi yapılmalıdır.

  • Numuneler 0–25 cm derinlikten alınmalı, 1 ha başına 20–25 alt örnek birleştirilmelidir.

  • m²’de 2–3 larva veya kök başına 1–2 ur tespit edilirse mücadele gereklidir.

  • Nematod test bitkileri (domates, salatalık) kullanılarak populasyon yoğunluğu gözlenebilir.


Biyolojik Mücadele

Doğal düşman mikroorganizmalar nematod populasyonlarını önemli ölçüde baskılar.

Grup Tür Etki Şekli
Antagonistik mantarlar Paecilomyces lilacinus, Pochonia chlamydosporia Yumurtaları parazitleyerek gelişimi durdurur.
Faydalı bakteriler Bacillus firmus, Pasteuria penetrans, Pseudomonas fluorescens Larvaların hareketini ve beslenmesini engeller.
Entomopatojen nematodlar Steinernema feltiae, Heterorhabditis bacteriophora Toprakta rekabet ortamı yaratarak baskı oluşturur.
Bitkisel biyo-fumigantlar Brassica juncea (hardal), Tagetes spp. (kadife çiçeği) Parçaladığında salınan izotiyosiyanatlar nematodları öldürür.

Bu biyolojik ajanlar toprak uygulaması şeklinde (damla sulama veya karıştırma) kullanılabilir.


Kimyasal Mücadele

  • Kimyasal mücadele yalnızca yüksek bulaşık alanlarda önerilir.

  • Toprak uygulaması veya tohum ilaçlaması şeklinde yapılabilir.

  • Uygulama öncesi toprak nemli olmalı ve işlemden sonra yüzey kapatılmalıdır.

  • Kimyasal mücadele, kültürel ve biyolojik önlemlerle entegre edilmelidir.


Kullanılabilecek Başlıca Etken Maddeler

Etken Madde Etkisi Açıklama
Fosthiazate Temas etkili Toprak nematisiti, kök-ur nematodlarında etkin.
Oxamyl Sistemik Nematod hareketini engeller, kısa kalıcılıklıdır.
Fluopyram Sistemik Nematod ve funguslara karşı çift etkili.
Abamectin Biyolojik kökenli Toprak uygulamasıyla larvaları hedef alır.
Fluensulfone Temas ve sistemik Nematod beslenmesini durdurarak ölüme neden olur.

Entegre Mücadele Önerisi

  • Toprak analizi ile bulaşma düzeyi her yıl belirlenmelidir.

  • Ekim nöbeti, biyolojik ajanlar ve organik iyileştirme bir arada uygulanmalıdır.

  • Solarizasyon ve biyo-fumigasyon yaz döneminde etkili bir önlem sağlar.

  • Kimyasal mücadele yalnızca yoğun bulaşık alanlarda ve kontrollü şekilde yapılmalıdır.

  • Her yıl aynı kimyasal grubun kullanılmasından kaçınılmalı, rotasyon uygulanmalıdır.


İlaç Önerileri