Tahıl içkurdu (Oulema melanopus), Coleoptera: Chrysomelidae familyasına ait, arpa ve diğer tahıllarda yaygın olarak görülen bir yaprak zararlısıdır.
Ergin birey 4–5 mm uzunluğunda, metal parlak mavi veya yeşilimsi-mavi renkte, bacak ve başı kırmızımsı kahverengidir.
Larvalar (kurtçuklar) sarımsı-yeşil renkli, sırtları koyu mukus tabakasıyla kaplı ve yumuşaktır.
Yaşayışı:
Kışı bitki artıkları veya toprak yüzeyinde ergin halde geçirir.
İlkbaharda (nisan başı) sıcaklık 10–12 °C olduğunda aktif hale gelir.
Dişiler yumurtalarını yaprak yüzeyine tek tek bırakır.
Yumurtadan çıkan larvalar yaprağın üst epidermisini yer, sadece alt zar tabakası kalır.
Larva dönemi 2–3 hafta sürer; pupalaşma genellikle yaprak kılıfı veya toprakta olur.
Gelişimini 30–40 günde tamamlar ve yılda 1 döl verir.
Zarar Şekli
Larvalar yaprak dokusunu tüketerek sadece alt epidermisi bırakır; bu nedenle yaprak gümüşi-beyaz çizgili görünür.
Fotosentez alanı azalır, bitki zayıflar ve dane dolumu azalır.
Erginler de yaprak yüzeyini kemirerek benzer zarar yapar.
Özellikle kardeşlenme ve sapa kalkma dönemlerinde zarar ciddi verim kaybına yol açar.
Aşırı bulaşmada verim kaybı %25–50’ye ulaşabilir.
Konukçuları
Arpa, buğday, yulaf, çavdar, tritikale
Ayrıca bazı yabani ot türlerinde (Poaceae) gelişebilir ve buradan kültür bitkilerine geçer.
Kimyasal Olmayan Mücadele
Ekim nöbeti uygulanmalı; ardışık tahıl ekimi yapılmamalıdır.
Sonbahar derin sürümü, kışlayan erginleri toprağa gömer ve ölüm oranını artırır.
Hasat sonrası bitki artıkları tarlada bırakılmamalı, imha edilmelidir.
Erken ekim uygulamaları bitkilerin zararlıya karşı dayanıklılığını artırır.
Dayanıklı veya toleranslı çeşitler tercih edilmelidir.
Doğal düşmanlar korunmalı, gereksiz insektisit uygulamalarından kaçınılmalıdır.
Biyoteknik Mücadele
Zararlı populasyonu sarı yapışkan tuzaklarla izlenebilir.
Tuzaklar erken ilkbaharda tarlaya yerleştirilmelidir.
Eşik değer: m²’de 1–2 ergin veya 2–3 larva tespit edildiğinde mücadele gerekir.
Popülasyon artışı erken tespit edilirse kimyasal müdahale zamanı doğru belirlenir.
Biyolojik Mücadele
Doğal düşmanlar zararlının populasyonunu doğal dengede tutar.
Grup
Tür
Etki Şekli
Parazitoidler
Tetrastichus julis
Larvaları parazitleyerek gelişimini durdurur.
Predatörler
Coccinella septempunctata, Chrysoperla carnea
Yumurtalar ve genç larvalarla beslenir.
Entomopatojen mantarlar
Beauveria bassiana, Metarhizium anisopliae
Nemli koşullarda larvalarda enfeksiyon oluşturur.
Bu doğal düşmanların korunması, pest popülasyonunun dengede kalmasında büyük önem taşır.
Kimyasal Mücadele
Kimyasal mücadele larva döneminde, yapraklarda beyaz çizgi görünümü başladığında yapılmalıdır.
İlaçlama rüzgarsız havalarda, sabah veya akşam saatlerinde uygulanmalıdır.
Aynı IRAC grubundaki etken maddeler ardışık kullanılmamalıdır.
Kimyasal mücadeleye başlamadan önce biyolojik ve kültürel yöntemlerin etkinliği değerlendirilmelidir.
