Bilgi Bankası

Tahıl Biti (Sitophilus granarius)

Tanım ve Yaşayışı

Tahıl biti (Sitophilus granarius), Coleoptera: Curculionidae familyasına ait, hem tarlada olgunlaşma döneminde hem de depolarda zarar yapan bir zararlıdır.
Ergin birey 3–5 mm uzunluğunda, koyu kahverengi–siyah renkte ve karakteristik hortum (rostrum) yapısına sahiptir.
Kanatları körelmiştir; bu nedenle uçamaz ancak yürüyerek depolar arasında kolayca yayılabilir.

Yaşayışı:

  • Kışı genellikle depolarda, arpa veya buğday taneleri içinde geçirir.

  • Dişiler, yumurtalarını tane içine tek tek bırakır ve deliği yapışkan bir maddeyle kapatır.

  • Bir dişi ömrü boyunca 200–300 yumurta bırakabilir.

  • Yumurtadan çıkan larva danenin iç kısmını tamamen boşaltır, burada pupa olur.

  • 25–30 °C’de gelişim süresi 30–40 gündür.

  • Uygun koşullarda yılda 4–6 döl verebilir.


Zarar Şekli

  • Larva danenin iç kısmını tüketerek boş kabuk haline getirir.

  • Dane yüzeyinde yuvarlak çıkış deliği görülür.

  • Ürün tozlaşır, ağırlık kaybı oluşur ve tohumluk özelliğini kaybeder.

  • Tahılların un verimi düşer, çiçek kokusu benzeri kötü bir koku oluşur.

  • Zarar gören ürünün nem tutma kapasitesi artar, mantar ve küf bulaşmaları kolaylaşır.

  • Depolarda hızla çoğalarak kitle halinde zarar oluşturur.


Konukçuları

  • Arpa, buğday, çavdar, yulaf, mısır

  • Özellikle kabuklu tahıllarda (soyulmamış dane) zararlıdır.

  • Ayrıca kuru yem ve tahıl karışımlarında da bulunabilir.


Kimyasal Olmayan Mücadele

  • Depoya alınacak ürün iyi kurutulmalı (nem ≤ %12) olmalıdır.

  • Depolar temizlenmeli, eski ürün artıkları uzaklaştırılmalıdır.

  • Yeni ürün, eski ürünle karıştırılmamalıdır.

  • Depo iç yüzeyleri mekanik olarak temizlenmeli ve gerekirse sıcak hava ile kurutulmalıdır.

  • Düşük sıcaklık (< 15 °C) zararlının gelişimini durdurur.

  • Hava sirkülasyonu sağlanmalı ve nemli ortam önlenmelidir.

  • Ürün her 20–30 günde bir kontrol edilmelidir.


Biyoteknik Mücadele

  • Feromon tuzakları kullanılarak zararlı popülasyonu izlenebilir.

  • Bu tuzaklar erkek bireyleri çeker ve popülasyon yoğunluğunu gösterir.

  • Feromon tuzakları aynı zamanda kitle yakalama amacıyla da kullanılabilir.

  • Yoğun yakalama tespit edilirse fiziksel veya kimyasal önlemler alınmalıdır.


Biyolojik Mücadele

Doğal düşmanlar depo ortamında bile zararlıyı baskılayabilir.

Grup Tür Etki Şekli
Parazitoidler Lariophagus distinguendus Larvaları parazitleyerek gelişimini durdurur.
Predatörler Xylocoris flavipes, Tenebrio molitor Larva ve pupalarla beslenir.
Entomopatojen mantarlar Beauveria bassiana, Metarhizium anisopliae Depo ortamında larvalarda enfeksiyon oluşturur.

Bu doğal düşmanların kullanımı, özellikle organik depolarda oldukça etkilidir.


Kimyasal Mücadele

  • Kimyasal mücadele genellikle depolarda yapılır.

  • Depo ilaçlaması, boş depolarda ürün konmadan 15–20 gün önce uygulanmalıdır.

  • İlaçlama sonrası depo iyice havalandırılmalıdır.

  • Ürüne doğrudan ilaç uygulanacaksa, yalnızca ruhsatlı preparatlar kullanılmalıdır.

  • Fumigasyon işlemi sadece yetkili personel tarafından yapılmalıdır.


Kullanılabilecek Başlıca Etken Maddeler

Etken Madde IRAC Kodu Etkisi Açıklama
Phosphine (AlP, Mg₃P₂) 24A Fumigant gaz Depolanmış tahıllarda en etkili mücadele yöntemidir.
Deltamethrin 3A Temas etkili Depo yüzey ilaçlamalarında kullanılır.
Permethrin 3A Temas etkili Çuval ve yüzey ilaçlamasında etkilidir.
Pirimiphos-methyl 1B Temas ve solunum etkili Depo ilaçlamalarında yaygın kullanılır.
Spinosad 5 Biyolojik kökenli Tane yüzeyinde düşük kalıntılı etki sağlar.

Entegre Mücadele Önerisi

  • Depo temizliği, nem kontrolü ve ısı yönetimi zararın önlenmesinde temel unsurlardır.

  • Feromon tuzakları ile popülasyon takibi yapılmalıdır.

  • Biyolojik ajanlar ile kimyasal mücadele dönemsel rotasyonla birlikte uygulanabilir.

  • Fumigasyon yalnızca yüksek bulaşık durumlarda yapılmalıdır.

  • Depo hijyeni + düşük sıcaklık + feromon izleme üçlüsü, en etkili entegre mücadele stratejisidir.


İlaç Önerileri