Arpada protein düşüklüğü, danede toplam ham protein oranının %9’un altına inmesi durumudur.
Bu durum özellikle bira arpası üretiminde kalite düşüşü, yemlik arpada besin değeri azalması ve depolama dayanıklılığında zayıflama şeklinde sonuç verir.
Belirtiler:
Taneler iri ama içi boş görünümlüdür.
Danelerin parlaklığı artar, rengi açık sarı olur.
Tane sertliği düşük, kırılma oranı yüksek olur.
Hasat analizlerinde düşük ham protein, yüksek nişasta oranı tespit edilir.
Normal koşullarda arpa tanesinde protein oranı:
Yemlik çeşitlerde: %11–13
Bira arpasında: %9.5–11
Düşük proteinli durumda: %8 ve altı
Fizyopatolojik Mekanizma
Dane proteini, azot metabolizması – karbon (C/N) dengesi – amino asit taşınımı süreçlerinin sonucudur.
Protein düşüklüğü genellikle şu mekanizmalarla oluşur:
Azot yetersizliği veya yanlış zamanlaması → amino asit sentezi sınırlanır.
Aşırı karbon birikimi (yüksek fotosentez + düşük N) → nişasta-protein oranı bozulur.
Kükürt (S) eksikliği → metiyonin ve sistein sentezi durur.
Magnezyum eksikliği → ribozom aktivitesi düşer, protein sentez hızı azalır.
Su fazlalığı veya aşırı sulama → N yıkanması, toprakta N kaybı.
Geç azot uygulaması (BBCH 60 sonrası) → N proteine dönüşmeden bitki yaşlanır.
Yüksek sıcaklık (dolum evresinde) → protein depolama enzimleri inaktive olur.
Doku ve Mikroskobik Etkiler
Endosperm dokusunda protein depolama alanı (aleuron tabakası) incelmiştir.
Protein cisimcikleri (protein bodies) küçük ve seyrektir.
Ribozom aktivitesi ve mRNA translasyonu zayıflamıştır.
Nişasta granülleri büyük, ancak protein matrisi zayıf görünür.
Toplam amino asit konsantrasyonu (%15–20) düşmüştür.
Risk Faktörleri
Faktör
Etkisi
Düşük azot seviyesi
Amino asit sentezi yetersizliği.
Kükürt (S) eksikliği
Protein sentezinde sülfürlü amino asit eksikliği.
Aşırı sulama veya yağış
Azot yıkanması, kök oksijen yetersizliği.
Yüksek karbon birikimi (aşırı fotosentez)
Protein/N oranı düşer.
Erken hasat
Protein olgunlaşması tamamlanmaz.
Yüksek sıcaklık (>30 °C)
Protein depolama enzimleri inaktive olur.
Geç azot uygulaması (BBCH 60 sonrası)
N proteine dönüşmeden yaşlanma olur.
En Hassas Dönemler
BBCH 30–39 (Sapa Kalkma): N alımı maksimumdur.
BBCH 50–69 (Başaklanma – Çiçeklenme): Amino asit taşınımı hızlanır.
BBCH 70–79 (Süt Olum): Protein sentezinin son evresi.
Hassas Çeşitler
Çeşit
Duyarlılık Düzeyi
Not
Tokak 157/37
Yüksek
N–S eksikliğine karşı çok hassas.
Bülbül 89
Orta
Su fazlalığında protein düşer.
Avcı 2002
Orta
Yüksek verimde protein seyreler.
Tarm 92
Düşük
Yüksek N değerlendirme kapasitesine sahip.
Önleme ve Yönetim Stratejileri
1. Besleme Yönetimi
Azot (N):
Toplam doz 10–12 kg/da (toprak + yaprak).
%60’ı ekim/kardeşlenmede, %40’ı sapa kalkma–başaklanma arasında verilmelidir.
Geç dönemde verilen N (BBCH 65–70) protein artırıcı etki yapar.