Arpa (Hordeum vulgare L.) dünyanın en geniş iklim yelpazesinde yetiştirilebilen tahıllardan biridir; ancak optimum verim için serin iklim, yeterli ışık, düşük nem ve dengeli yağış rejimi gereklidir.
İklim ve çevresel koşullar, çimlenmeden dane olgunluğuna kadar bitkinin büyüme hızı, fotosentez etkinliği, protein birikimi ve dolayısıyla verim ile kaliteyi belirleyen en önemli faktörlerdir.
Temel İklim Faktörleri ve Etkileri
Sıcaklık
Arpa soğuğa dayanıklı bir türdür; ancak optimum sıcaklık aralığı gelişim evresine göre değişir
Gelişim Evresi
Optimum (°C)
Kritik Etki
Çimlenme
8–15
<5 °C → geç çıkış, >30 °C → embriyo ölümü
Kardeşlenme
10–16
Düşük sıcaklık → kardeş sayısı azalır
Sapa kalkma
15–20
>28 °C → uzama bozulur
Çiçeklenme
18–22
>30 °C → polen canlılığı azalır
Dolum – Olgunlaşma
20–25
>32 °C → dolum süresi kısalır, tane buruşur
Çiçeklenme–dolum döneminde her 1 °C artış, verimde ortalama %3–5 kayba neden olabilir.
Işık (Gün Uzunluğu ve Işınım Şiddeti)
Arpa uzun gün bitkisidir (≥ 14 saat ışık süresi optimumdur).
Yetersiz ışık → internod uzaması azalır, başak küçülür.
Yüksek ışık → fotosentez maksimum, fakat yüksek sıcaklıkla birleşirse stres oluşur.
Kısa gün koşulları (erken ekim) kardeşlenmeyi artırır; uzun gün koşulları (geç ekim) başaklanmayı hızlandırır.
Yağış ve Su Yönetimi
Arpa yarı kurak iklim bitkisidir; yıllık 350–600 mm yağış yeterlidir.
Yağışın dağılımı, miktardan daha kritiktir.
Dönem
İdeal Koşul
Risk
Çimlenme – Kardeşlenme
Toprak nemi %60–70
Kuraklık → çıkış eksikliği
Sapa kalkma – Başaklanma
Düzenli yağış
Su stresi → başak küçülmesi
Dolum
Ilıman ve nemli
Fazla yağış → yatma riski
Olgunlaşma
Kuru hava
Yağış → mantari hastalık ve kalite kaybı
Su stresine en duyarlı dönem 70–85 BBCH (dolum süreci)’dir.
Rüzgâr
4–5 m/s üzerindeki sürekli rüzgârlar → transpirasyon artışı ve yaprak deformasyonu oluşturur.
10 m/s üzeri → başak kırılması ve tozlaşma başarısızlığı.