Askorbik Asit Peroksidaz (APX), bitkilerde reaktif oksijen türlerinin (ROS) etkilerini azaltan, antioksidan savunma sisteminin en hassas ve etkili enzimlerinden biridir.
Avokadoda APX; özellikle olgunlaşma, hasat sonrası depolama, sıcaklık ve su stresi dönemlerinde hücre zarını koruma, pigment stabilitesi ve kalite sürekliliği açısından kritik rol oynar.
APX, Süperoksit Dismutaz (SOD) enziminin ürettiği hidrojen peroksiti (H₂O₂), askorbik asit (vitamin C) kullanarak detoksifiye eder.
Katalitik Reaksiyon
H2O2+AskorbikAsit→2H2O+DehidroaskorbikAsit
Bu reaksiyon, AsA–GSH (Askorbik Asit–Glutatyon) döngüsünün merkezinde yer alır.
APX Enziminin Özellikleri
Özellik
Açıklama
Enzim sınıfı
Oksidoredüktaz
Kofaktör
Hem (Fe³⁺)
Substrat
Askorbik asit (Vitamin C)
Optimum pH
6.0–7.0
Yerleşim
Kloroplast, mitokondri, peroksizom, sitozol
Aktivasyon
H₂O₂ artışı, stres koşulları, olgunlaşma süreci
Avokadoda APX’in Fizyolojik Rolleri
1. Oksidatif Stresin Kontrolü
ROS (özellikle H₂O₂) birikimini askorbik asit ile detoksifiye eder.
Hücre zarının lipit oksidasyonunu ve protein hasarını önler.
SOD ile koordineli çalışarak antioksidan zincirin ikinci halkasını oluşturur.
2. Meyve Olgunlaşması ve Hasat Sonrası Kalite
Olgunlaşma sırasında etilen ve solunum artışına bağlı ROS yükselir.
APX aktivitesi bu dönemde rengi, dokuyu ve besin değerini korur.
Soğuk depolama ve 1-MCP uygulamalarında yüksek APX aktivitesi, esmerleşme ve çürüme riskini azaltır.
3. Fotosentez ve Pigment Stabilitesi
Kloroplastta, ışık stresi altında fotosistemleri (PSI ve PSII) korur.
Klorofil ve karotenoidlerin oksidatif yıkımını önler.
4. Kuraklık, Tuzluluk ve Isı Stresi
Stres koşullarında askorbat-glutatyon döngüsünü güçlendirerek hücre içi redoks dengesini korur.
Kök ve yaprakta su tutma kapasitesini artırır.
5. Savunma ve Patogenez Tepkileri
Jasmonat (JA) ve Salisilik Asit (SA) ile etkileşerek patogenezle ilişkili (PR) proteinlerin sentezine katkı sağlar.
Fungal enfeksiyonlarda oksidatif dengeyi sağlar.
Fenolojik Dönemlere Göre APX Aktivitesi
Fenolojik Evre
APX Aktivitesi
Fizyolojik Etki
10–29: Sürgün ve Yaprak Gelişimi
Orta
Yeni dokularda oksidatif denge
30–49: Tomurcuk Gelişimi
Orta–Yüksek
Hücre farklılaşması
50–69: Çiçeklenme ve Meyve Tutumu
Yüksek
Polen canlılığı ve embriyo korunması
70–89: Meyve Büyümesi ve Olgunlaşma
Çok yüksek
Renk, aroma ve doku stabilitesi
90–99: Hasat Sonrası
Yüksek
Antioksidan koruma, kalite sürdürme
AsA–GSH Döngüsündeki Rolü
Aşama
Enzim
Görev
1
SOD
O₂⁻ → H₂O₂
2
APX
H₂O₂ + AsA → H₂O + DHA
3
MDHAR / DHAR
DHA → AsA (geri dönüşüm)
4
GR
GSH döngüsünü yeniler
Bu sistem, SOD → APX → GR zinciri olarak çalışır ve bitkinin hücresel oksidatif dengeyi sürdürmesini sağlar.
APX Aktivitesini Artıran Faktörler
Mikroelementler: Fe, Mn, Zn
Biyostimülantlar: Askorbik asit, glutatyon, deniz yosunu
Hormonlar: Jasmonat (JA), Salisilik Asit (SA), Brassinosteroidler
Soğuk depolama ön uygulamaları: Kalsiyum, melatonin, 1-MCP
Düşük APX Aktivitesi Sonuçları
ROS birikimi → klorofil kaybı, kahverengileşme
Lipid peroksidasyonu → doku yumuşaması, meyve deformasyonu
Kısa raf ömrü ve erken kalite kaybı
SOD–CAT–APX Etkileşimi
Enzim
Görev
APX ile İlişki
SOD
O₂⁻’i H₂O₂’ye dönüştürür
H₂O₂ substratı sağlar
CAT
H₂O₂ → H₂O + O₂
Yüksek H₂O₂ seviyelerini hızla detoksifiye eder
APX
H₂O₂ + AsA → H₂O
Düşük H₂O₂ seviyelerinde etkin çalışır
Bu üçlü, avokadoda antioksidan savunmanın koordineli sistemini oluşturur.
Özetle Avokadoda APX Enziminin Önemi
ROS dengesini sağlar ve oksidatif stresi azaltır.
Hasat sonrası meyve kalitesini ve raf ömrünü artırır.
Pigment stabilitesi, renk ve aroma korunumu sağlar.
Diğer antioksidan enzimlerle birlikte bitkinin uzun ömürlülüğünü destekler.