Polifenol Oksidaz (PPO), bitkilerde fenolik bileşikleri oksitleyerekkinon bileşiklerine dönüştüren bakır içeren oksidoredüktaz sınıfına ait bir enzimdir.
Avokadoda PPO aktivitesi, özellikle olgunlaşma ve hasat sonrası dönemlerde artar ve enzimatik esmerleşme (browning) olayının temel biyokimyasal nedenidir.
PPO, fenolik bileşiklerin antioksidan savunma, renk oluşumu, yara iyileşmesi ve patojen savunmasında da önemli rol oynar.
Katalitik Reaksiyon
PPO iki temel aktiviteye sahiptir:
Monofenolaz aktivitesi (hidroksilasyon):
Monofenol+O2→o−Difenol
Difenolaz aktivitesi (oksidasyon):
o−Difenol+O2→o−Kinon+H2O
Bu o-kinonlar, proteinlerle reaksiyona girerek kahverengi polimerler (melanin benzeri pigmentler) oluşturur.
Enzim Özellikleri
Özellik
Açıklama
Enzim sınıfı
Oksidoredüktaz (EC 1.14.18.1)
Kofaktör
2 Cu²⁺ (bakır iyonu)
Optimum pH
6.0–7.0
Optimum sıcaklık
30–40 °C
Yerleşim
Plastid zarı, vakuol ve sitoplazma
Aktivasyon koşulları
Hücre zarının bozulması (kesim, darbe, olgunlaşma, depolama oksidasyonu)
Avokadoda Fizyolojik Rolleri
1. Enzimatik Esmerleşme (Browning)
PPO, hücre bütünlüğü bozulduğunda (kesim, ezilme, depolama) fenoliklerle temas eder.
Fenolik → Kinon → Melanin dönüşümü gerçekleşir.
Bu olay, et rengi kahverengileşmesi olarak gözle görülür.
Özellikle hasat sonrası dönemde enzimatik esmerleşme, kalite kaybı ve pazar değeri düşüşü yaratır.
2. Savunma ve Yaralanma Tepkisi
PPO aktivitesi mikrobiyal enfeksiyon, mekanik yaralanma veya oksidatif stres durumlarında hızla artar.
Oluşan kinonlar, patojenlere karşı toksik etki yapar.
Aynı zamanda fenolik polimerizasyonuyla hücre duvarını sertleştirir ve yara bölgesini kapatır.
3. Olgunlaşma ve Renk Değişimi
PPO, etilen artışıyla paralel olarak olgunlaşma döneminde aktifleşir.
Bu süreçte fenilalanin amonyak liyaz (PAL) tarafından üretilen fenolik bileşikleri substrat olarak kullanır.
Kontrollü aktivite, doğal renk ve aroma gelişimini destekler.
4. Antioksidan Sistemle Etkileşim
PPO, antioksidan enzimlerle (SOD, CAT, APX, GR) birlikte çalışır.
Fenolik oksidasyonu ile reaktif oksijen türlerini (ROS) azaltırken, aşırı aktivitesi aşırı H₂O₂ üretimi ile zarara neden olabilir.
Denge sağlanmadığında, doku yumuşaması ve renk kaybı görülür.
5. Hasat Sonrası ve Raf Ömrü
PPO aktivitesi depolama sırasında oksijen, sıcaklık ve yaralanma ile artar.
Soğuk depolama (5–7 °C), PPO aktivitesini yavaşlatır.
Antioksidan uygulamaları (askorbik asit, melatonin, kalsiyum klorür) PPO’yu inhibe ederek renk kararlılığını korur.
Fenolojik Dönemlere Göre PPO Aktivitesi
Fenolojik Evre
PPO Aktivitesi
Fizyolojik Etki
10–29: Sürgün ve Yaprak Gelişimi
Düşük
Fenolik sentez başlangıcı
30–49: Tomurcuk Gelişimi
Orta
Fenolik yoğunlaşma
50–69: Meyve Gelişimi
Orta
Antioksidan denge
70–89: Meyve Olgunlaşması
Yüksek
Renk ve aroma değişimi
90–99: Hasat Sonrası
Çok yüksek
Esmerleşme ve kalite kaybı riski
PPO Aktivitesini Etkileyen Faktörler
Faktör
Etki
Etilen
Aktiviteyi artırır (olgunlaşma ve renk değişimi)
pH değişimi
6.0–7.0 aralığında maksimum aktivite
Sıcaklık artışı
35 °C civarında maksimum, 45 °C üzerinde denatürasyon
Oksijen
Oksidasyonun temel belirleyicisidir
Kalsiyum (Ca²⁺)
Hücre duvarını güçlendirir, PPO aktivitesini azaltır
Antioksidanlar (askorbik asit, melatonin)
Kinon oluşumunu engeller
1-MCP
Etilen etkisini baskılayarak aktiviteyi düşürür
PPO ve Diğer Enzimlerle Etkileşimi
Enzim
Rol
PPO ile İlişki
PAL (Fenilalanin Amonyak Liyaz)
Fenolik bileşik üretimi
PPO bu bileşikleri okside eder
POD (Peroksidaz)
Fenolik polimerizasyonu
PPO ile sinerjiktir (esmerleşmede ortak etki)
CAT / SOD / APX
Antioksidan savunma
PPO aktivitesinin yan ürünlerini temizler
PME / Pektinaz
Doku yumuşaması
PPO aktivitesiyle paralel dokusal değişim olur
Avokadoda PPO Aktivitesinin Önemi
Enzimatik esmerleşmenin ana sorumlusudur.
Savunma, yara iyileşmesi, renk değişimi ve antioksidan denge süreçlerinde görev alır.
Aşırı aktivite → kahverengileşme ve kalite kaybı,
kontrollü aktivite → aroma, renk ve dayanıklılık artışı.
Soğuk depolama, Ca²⁺, 1-MCP ve antioksidan uygulamaları PPO kontrolünde etkilidir.